Curaçao

Curaçao – terytorium zależne Holandii (de iure autonomiczny kraj wchodzący w skład Królestwa Niderlandów) leżące na Karaibach, w Małych Antylach (Wyspy Zawietrzne). Stolicą wyspy jest Willemstad, nazywane małym Amsterdamem.     Most królowej Emmy Bazylika Santa Ana Belweder MANSION z 1874   Pierwotnie wyspa była zamieszkana przez indiańskie plemię Arawaków. Dla Europejczyków została odkryta w roku 1499 przez hiszpańską wyprawę pod dowództwem Alonso de Hojeda. Od 1634 wyspa została zajęta przez Holendrów. Holenderska Kompania Zachodnioindyjska założyła miasto Willemstad – obecną stolicę. Na początku Curaçao było ignorowane przez kolonistów europejskich m.in ze względu na brak złóż złota, ale później przekonano się, że naturalne położenie zatoki, nad którą zbudowano Willemstad, jest idealnym miejscem na handel. Handel, przewóz towarów oraz piractwo stały się szybko najważniejszymi gałęziami gospodarki Curaçao. W 1662 Kompania Zachodnioindyjska stworzyła na wyspie największe centrum handlu niewolnikami. W XVIII i XIX w. Curaçao należało przejściowo do Francji i Wielkiej Brytanii, aż w 1816 powróciło ostatecznie do rąk holenderskich. W 1863 Holendrzy znieśli niewolnictwo. Nowa era dla Curaçao zaczyna się od 1914, gdy w Maracaibo Basin w Wenezueli odkryto ropę naftową. Wtedy to rząd holenderski oraz Royal Dutch Shell wybudowali na Curaçao kilka rafinerii. Port w Willemstad nadawał się idealnie dla tankowców. Curaçao ma własny rząd od 1 stycznia 1954. Wraz z procesem dekolonializacji mającym miejsce na świecie w drugiej połowie XX wieku także i na wyspie narodził się ruch niepodległościowy. Skupił się on wokół związków zawodowych i organizacji robotniczych przez co przyjął on silną retorykę antykapitalistyczną i lewicującą. Część z organizacji inspirowała się ruchem praw obywatelskich czarnych mieszkańców Stanów Zjednoczonych. W 1969 na wyspie wybuchło narodowowyzwoleńcze powstanie zbrojne. Powstanie zostało szybko zdławione a administracja rozsiała fałszywe pogłoski według których powstanie miał wywołać rząd Kuby. 2 lipca 1984 rząd wyspy ustanowił własną flagę oraz hymn. W 1993 mieszkańcy w referendum opowiedzieli się za pozostaniem wyspy w składzie Antyli Holenderskich, 8 kwietnia 2005 roku Curaçao razem z Sint Maarten odrzucili w referendum pełną niepodległość na rzecz kraju stowarzyszonego z Holandią w ramach Królestwa Niderlandów. Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 roku Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Curaçao stało się osobnym terytorium zależnym Holandii o specjalnym statusie.