Translate

piątek, 18 listopada 2016

Głóg



Głóg jednoszyjkowy

Głóg (Crataegus L.), (nazwy ludowe: babi mąka, ptôszi chléb, zajęcze gruszki, kolidupa, diobli gruszki) – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Do rodzaju zaliczanych jest ok. 200 gatunków. Jako gatunek typowy wskazany został takson Crataegus oxyacantha L., który współcześnie identyfikowany jest w różnych źródłach jako głóg zgiętodziałkowy (Crataegus curvisepala Lindm. 1918) lub głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata (Poir.).
Głóg: zdjęcie
Głóg dwuszyjkowy

Głóg ostrogowy: zdjęcie
Głóg ostrogowy

Crataegus azarolus Frucht.jpg
Głóg włoski

Zastosowanie

  • Owoce większości gatunków nadają się do spożycia, szczególnie zaś na przetwory.
  • Niektóre gatunki są wykorzystywane jako rośliny lecznicze.
  • Niektóre gatunki są wykorzystywane jako rośliny ozdobne.
  • Drewno niektórych gatunków wykorzystywane jest do wyrobów tokarskich i in.
  • Jest składnikiem wielu mieszanek herbacianych.


Współczesna fitoterapia poleca stosować kwiaty głogu (Inflorescentia Crataegi), które zbiera się na przełomie maja i czerwca i suszy się w temp. do 30. st. Celsjusza. Medycyna naturalna wykorzystuje również owoce głogu (Fructus Crataegi), które zbiera się w pełni dojrzałe (powinny być ciemnoczerwone i twarde) we wrześniu. Suszy się je początkowo w temp. 30 st. C, a potem dosusza w temperaturze 50 st. C.

Głóg – skład i właściwości

Kwiaty głogu zawierają m.in. flawonoidy, kwasy trójterpenowe, procyjanidy, fitosterole i sole mineralne. Podobny skład mają owoce głogu, które dodatkowo zawierają nieznaczne ilości witaminy C i prowitaminy A.
Preparaty z głogu stosuje się przede wszystkim w chorobach serca, m.in. w chorobie wieńcowej czy zaburzeniach rytmu serca – oczywiście pod kontrolą lekarza. Związki flawonoidowe zawarte w kwiatach i owocach głogu działają bowiem rozkurczowo na naczynia wieńcowe serca, a tym samym zwiększają dopływ krwi bogatej w tlen do serca. Wówczas poprawia się praca tego narządu, a zmniejszają się dolegliwości bólowe i uczucie duszności. Z kolei procyjanidy obniżają ciśnienie krwi, w związku z tym po głóg mogą sięgać osoby zmagające się z nadciśnieniem tętniczym. Można go również stosować przy bólach i zawrotach głowy. Natomiast alkoholowe wyciągi z kwiatów głogu działają uspokajająco.
Jedynym przeciwskazaniem do stosowania głogu jest niedociśnienie.

Przepis na napar z głogu na nadciśnienie


Łyżkę ususzonych kwiatów lub liści głogu wsyp do szklanki i zaparz wrzącą wodą. 
Naparzaj pod przykryciem przez 15 minut, a potem przecedź. 
Tak przygotowany napar pij 2 razy dziennie.

.
Wino głogowe dla schorowanego serca

składniki
po 1/2 szklanki rozkruszonego suszu z kwiatostanów głogu i ziela serdecznika, 
0,7 litra gronowego czerwonego wina-wytrawnego lub półwytrawnego
1/2 butelki [o pojemności 100g.] wyciągu z melisy lekarskiej z apteki.

przygotowanie
zioła zalać na 14 dni w szklanym słoiku winem, 
trzymać w ciepłym miejscu i codziennie potrząsać nim dla lepszego połączenia się składników,
odcedzić, wycisnąć mocno resztki ziół przez gazę, zlać do szczelnej butelki z ciemnego szkła i dodać jeszcze wyciąg z melisy,
całość wymieszać, odstawić na 5 dni i przechowywać w chłodnym miejscu.

stosowanie
: wino z głogiem zaczyna się zażywać od połowy małego kieliszka, 3 x dziennie , miedzy posiłkami. 
Po tygodniu należy dawkę zwiększyć do 1 małego kieliszka też 3 x dziennie w ciągu dnia.
Kurację przeprowadzić przez miesiąc, potem 2 tygodnie przerwy i od nowa.

pożytek dla zdrowia
: wino według tej receptury oddala oznaki tzw.zmęczonego, starczego serca z objawami utraty sił nawet przy wykonywaniu prostych czynności, zadyszki, przyspieszonej pracy serca, bólami wysiłkowymi tuż za mostkiem. Obniża ciśnienie krwi bądź stabilizuje je w przypadku jego spadku zasługa głogu.
Uodparnia mięsień sercowy na bodźce związane ze stresem i uczuciem lęku. Niesie pomoc w zasypianiu i arytmii serca.
Działa ogólnie tonizująco i poprawia nastrój u osób znerwicowanych, zmęczonych psychicznie zasługa melisy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz