Zmodyfikowane nanolipidy z imbiru skutecznie dostarczają lek do raków jelita grubego.
Najczęściej stosowanym podejściem terapeutycznym jest niecelowana chemioterapia, ale wywiera ona słaby efekt terapeutyczny na komórki guza i powoduje poważne toksyczne skutki uboczne dla zdrowych komórek. By temu zapobiec, podczas najnowszego badania zespół z Instytutu Nauk Biomedycznych Uniwersytetu Stanowego Georgii, Atlanta Veterans Affairs Medical Center, Wenzhou Medical University i Southwest University wyizolował specyficzną populację nanocząstek imbiru (GDNP2). Następnie przearanżowano ich lipidy, uzyskując imbiropochodne nanolipidy zwane nanowektorami.
Chcąc, by dokładnie namierzały guzy, zmodyfikowano je za pomocą kwasu foliowego, w skrócie FA (w ten sposób stworzono nanowektory FA). Wybrano właśnie kwas foliowy, bo wykazuje on wysokie powinowactwo do receptorów folianowych. Co istotne, duża ekspresja tych receptorów zachodzi na wielu guzach, podczas gdy na komórkach zdrowych są one niemal niewykrywalne.
Nanowektory FA testowano jako platformę do dostarczania leku cytostatycznego doksorubicyny. Okazało się, że nanowektory z doksorubicyną były skutecznie wychwytywane przez komórki raka jelita grubego, wykazywały świetną biokompatybilność i skutecznie hamowały wzrost guza.
W porównaniu do dostępnych w handlu opcji, nanowektory FA szybciej uwalniały lek w kwasowym pH przypominającym środowisko guza.
Nasze wyniki pokazują, że pozyskane z imbiropochodnych jadalnych nanolipidów nanowektory FA mogą zmienić obecny paradygmat dostarczania leków. Oznaczałoby to porzucenie syntetycznie pozyskanych nanocząstek na rzecz wykorzystania nanowektorów z jadalnych roślin - podsumowuje dr Didier Merlin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz