Historia maszyny do pisania

W 1714 roku brytyjski inżynier Henry Mill uzyskał patent na projekt przyrządu który potrafi drukować oddzielne litery na tyle czyste i dokładne, że można je pomylić z tymi z drukarni. 

Bogato zdobiona maszyna
Ch. L. Sholesa - prototyp Remingtona

Za twórcę praktycznej maszyny do pisania uważany jest Amerykanin, Christopher Latham Sholes, który (przy współpracy Carlosa Gliddena i Samuela W. Soule’a) skonstruował w 1867 roku jej pierwszy użyteczny model.

Jedna z pierwszych maszyn do pisania, ok. 1889

Urządzenie powstało przypadkiem. W trakcie prac nad skonstruowaniem automatu numerującego strony książek Sholes pomyślał, że po niewielkich modyfikacjach maszyna mogłaby służyć do pisania tekstu. 

Zbudowane przez niego urządzenie miało klawisze, taśmę nasyconą atramentem oraz poziomą metalową płytkę z nałożoną na nią kartką papieru. 

Maszyna była uruchamiana przez naciskanie pedałami, ponieważ Sholes zastosował podobny napęd, jak w ówczesnych maszynach do szycia.

 

 
Po dalszych udoskonaleniach swej maszyny do pisania (w czym korzystał z pomocy laboratorium T. A. Edisona), Sholes rozpoczął w roku 1873 jej produkcję we współpracy z amerykańską wytwórnią broni Remington w Ilion w stanie Nowy Jork, gdzie od 1876 roku wytwarzano ją już seryjnie. Już wtedy powstał do dziś stosowany układ klawiatury „QWERTY”, który miał za zadanie uniknięcie blokowania się czcionek.

Jednym z wczesnych użytkowników maszyny do pisania był Mark Twain, 

który od 1876 roku pisał na niej swe utwory (pierwszym napisanym na maszynie była powieść „Przygody Tomka Sawyera”); kupił ją w Bostonie za 125 dolarów. 

Spośród pisarzy europejskich pierwszy używał maszyny do pisania Lew Tołstoj (w latach 80. XIX wieku), a z polskich Bolesław Prus (od 1897 roku). Pierwszą maszynę do pisania pozwalającą na kontrolowanie na bieżąco pisanego tekstu, skonstruował w 1890 roku Amerykanin Herman L. Wagner. Produkcję tych maszyn do pisania rozwinął Amerykanin, John T. Underwood.

Agatha Christie przy maszynie do pisania w 1946 r.

W 1914 roku J. Smather opracował maszynę do pisania napędzaną silniczkiem elektrycznym. Elektryczne maszyny do pisania pojawiły się na rynku około 1920 roku, a od 1906 znajdują się w sprzedaży maszyny walizkowe. 

Maszyna do pisania Underwood z napisem: "General Agent for Poland G. Gerlach Warsaw". Przed 1939

Dopiero w lutym 1957 roku ukazała się pierwsza maszyna będąca połączeniem maszyny elektrycznej z maszyną walizkową. 

Sprzedawał ją Smith Corona z Syracuse w stanie Nowy Jork.

Około 1960 roku, amerykański koncern IBM opracował nowego typu maszynę do pisania, w której czcionki osadzone na osobnych dźwigniach zastąpiono głowicą obrotową. W późniejszym okresie elektryczne maszyny do pisania wypierały swoje mechaniczne odpowiedniki. Nowsze maszyny (około 1990 r.) miały możliwość zapisywania i późniejszej edycji tekstu.

Obecnie maszyny wyparte są przez komputery, wyposażone w edytory lub procesory tekstu i drukarki. Ostatnią fabrykę maszyn do pisania zamknięto w marcu 2011 roku w Indiach.

Lewis Carroll – Hammond no.1.

John Updike – Olympia 65C electric (nr seryjny 183017).

Jack Kerouac – Underwood (przenośna) i Hermes 3000 (nr seryjny 3337316, ostatnia maszyna pisarza).

Kurt Vonnegut – używana przez pisarza w latach 70. Smith-Corona Coronamatic 2200.

William Faulkner – Underwood Universal (przenośna).

Hunter S. Thompson – IBM Wheelwriter.

John Steinbeck – Hermes, którego pisarz używał w trakcie „Podróży z Charleyem”.

Charles Bukowski – Olympia Standard.

Vladimir Nabokov – Royal Quiet De Luxe (przenośne), pisarz dyktował tekst swej żonie, Verze.

Sylvia Plath – Royal HH, maszyna, na której pisała wiersze i opowiadania w trakcie nauki w Smith College.

Truman Capote – Smith-Corona Electra 110 (nr seryjny 6SE2137001), używana przez autora przy pisaniu trzech ostatnich książek

Hermann Hesse – Smith Premier No. 4.

Cormac McCarthy – Olivetti Lettera 32 (nr seryjny 2143668), używana przez pisarza w latach 1963-2009.

Mark Twain – Hammond no. 2.

Agatha Christie – Remington.

Douglas Adams – Hermes Standard 8.

Ernest Hemingway – Royal Arrow.

John Fowles – Adler Tippa.

Ian Fleming – pozłacany Royal Quiet Deluxe Gold.

Lawrence Ferlinghetti – Remington KMC.

Ray Bradbury – Royal KMM (nr seryjny 3756210), jedna z wielu maszyn autora.

Perkeo z pocz.XX w