Tornado, trąba powietrzna – gwałtownie wirująca kolumna powietrza, będąca jednocześnie w kontakcie z powierzchnią ziemi i podstawą cumulonimbusa lub rzadziej wypiętrzonego cumulusa. Tornada osiągają różne rozmiary. Zwykle przyjmują postać widzialnego leja kondensacyjnego, węższym końcem dotykającego ziemi. Dolna część leja jest często otoczona chmurą odłamków i pyłu.
Tornada zaobserwowano na każdym kontynencie oprócz Antarktydy, jednak najwięcej tornad rocznie notuje się w Stanach Zjednoczonych.
Większość tornad ma siłę wiatru nie większą niż 180 km/h, szerokość
leja do 75 metrów i pozostaje w kontakcie z ziemią na tyle długo, by
przemierzyć kilka kilometrów. Niektóre osiągają prędkość wiatru ponad
480 km/h, szerokość leja 1,5 km i przemierzają do 100 km dotykając ziemi. Siłę tornad mierzy się w skali Fujity. Większość najbardziej niszczycielskich tornad formuje się w chmurach burzowych zwanych superkomórkami. Superkomórki burzowe, w przeciwieństwie do tornad, mogą powodować mezocyklon.
W Polsce tornado występuje rzadko i na małą skalę, jest zwykle określane mianem "trąba powietrzna" .
 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz