Do Rysi - Tadeusz Hollender

Weź mnie jak papier do ręki, pognę się, zemnę, połamię, będę podatny i miękki cichymi szeptać słowami. Podnieś mnie szarym kamieniem, zwyczajnym, leżącym w rzece, a ja ci dłoń zarumienię, rubinem w palcach zaświecę. Zerwij mnie zielskiem ze wzgórza, a ja ci jak aksamitna i bardzo czerwona róża trysnę, zdumieję, zakwitnę. Dogoń mnie — chmurę gradową, jednym mnie dotknij westchnieniem, a ja się nad twoją głową w majowy deszczyk zamienię. Wyzwij mnie — piorun w ruchu, zygzak niebieskiej muzyki, a ja ci brzęknę przy uchu i w oczach mignę świetlikiem. Duszności boleśnie miękka, przytłaczaj ściślej i szerzej, oto w tych miękkich rękach jak pszczoła bez żądła leżę. A zaś ty, którą te słowa w moc taką nade mną stroją, powiedz mi — kto cię miłował — miłością moją?...\ . Tadeusz Hollender, pseud. Tadeusz Wiatraczny, Katapulta, Tholl (ur. 30 maja 1910 w Leżajsku, zm. 31 maja 1943 w Warszawie) – polski poeta, tłumacz, satyryk. W latach 1929-1933 studiował na wydziale prawa i polonistyki na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (studiów nie ukończył). W roku 1929 debiutował jako poeta. Od 1933 pracował w redakcji pisma "Wczoraj – dziś – jutro". Współzałożyciel, później redaktor pisma "Sygnały"; pisał także do warszawskich "Szpilek". W 1938 r. podróżował po Palestynie, Grecji, Turcji i Rumunii, przesyłając reportaże do krajowych pism. W roku 1937 przeprowadził się do Warszawy. W 1939 ponownie we Lwowie, gdzie wsławił się odmową podpisania serwilistycznej deklaracji pisarzy polskich, witających "zjednoczenie" Ukrainy. W 1941, po zajęciu Lwowa przez Niemców, powrócił do stolicy. Uczestniczył w konspiracyjnym życiu literackim, publikował swoje wiersze na łamach tajnie drukowanej prasy i antologii poezji, kolportował tajne czasopisma, organizował imprezy artystyczne. Brał udział w Akcji N, współpracował z referatem literackim Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. W 1943 aresztowany przez gestapo. W maju rozstrzelany w ruinach getta warszawskiego. Publikacje  1936 – zbiór poezji Czas, który minął 1938 – zbiór poezji Ludzie i pomniki 1943 – zbiór Satyry i fraszki (dotyczące niemieckiego okupanta; zostały wydane pośmiertnie pod pseudonimem "Tadeusz Wiatraczny")